Waarover gaat dit project?
In de noord-italiaanse bergen werkt een groep cineasten aan de documentaire ‘Het wonder van Mals’. Mals is een gemeente in Obervinschgau. Wie er al geweest is kent de eigenaardige schoonheid van dit bekken wel. Je ziet er namelijk een landschap uit lang vervlogen dagen: wiegende korenvelden, groene weilanden, runderen en schapen, groenten en fruit, kleine groepjes bomen daartussen, bochtige wegen en paadjes… Een ongelofelijke verscheidenheid!
Verder westelijk, in Beneden Vinschgau, zoek je deze schoonheid tevergeefs. De laatste 15 jaar werd ze verwoest. Kilometer na kilometer zie je hier uitsluitend appelplantages. Zij aan zij, in eindeloze rijen staan hier appelbomen, die er helemaal niet meer als appelbomen uitzien. Gesnoeid voor het gemak van de plukkers, ziet elke boom er hetzelfde uit. De afstand tussen de bomenrijen komt precies overeen met de breedte van de sproeiwagen, die ongeveer 20 keer per jaar uitrukt. Zo vaak worden de planten hier namelijk in giftige nevel gehuld, met pesticiden behandeld. En met de schoonheid van het landschap verdween ook de biodiversiteit. ‘Ongedierte’ wordt doelgericht vergiftigd. Andere dieren verdwenen samen met hun leefgebied.
Nu echter stroomt die monocultuur-stoomwals ook langs Obervinschgau voorbij. Omdat het jaar na jaar warmer wordt, kunnen nu ook hier appels geteeld worden. Appelbaronnen bieden hoge prijzen voor het land. Kunnen de inwoners van Obervinschgau deze aanbiedingen weigeren? Hier en daar duiken in elk geval reeds de eerste appelgaarden op.
Het resultaat: door de windcondities op de Malser heide openbaart zich het pesticideprobleem op bijzonder dramatische wijze. Het naast elkaar bestaan van conventionele en biologische landbouw is niet mogelijk. Het gif daalt neer over bodem en velden, speelplaatsen en schoolpleinen.
Dit probleem dwingt steeds meer mensen in Mals om in actie te schieten. Oude en jonge mensen. Boeren, ambachtslui, handelaren en artsen. Openlijk ijveren ze voor een volksbijeenkomst. Het doel: Mals als pesticidevrije gemeente. Een frisse wind waait door de regio. Steeds nieuwe initiatieven ontstaan. Steeds nieuwe acties worden gevoerd. Nachtenlang worden er spandoeken uit oude bedlakens genaaid en op een morgen is het zover: aan 250 huizen van het dorp fladderen de claims van de pesticide-tegenstanders in de wind.
Daarentegen is er ook een machtige lobby van pesticidevoorstanders. In de staatspolitiek, de boerenbond, de media en de farmaceutische industrie: pesticiden zijn volledig onschuldig. Een volksbevraging is in elk geval de verkeerde weg. Ze is bovendien illegaal. Over zulke vraag kan namelijk slechts op EU-niveau gestemd worden. Etc.
Allen hebben namelijk iets te verliezen.
- De Zuid-Tiroolse staatspolitici vrezen voor de impact van directe democratie
- De fruitboeren vrezen voor hun huidige en toekomstige winst
- net als de farmaceutische industrie
- De media volgen de mening der machtigen, van wiens reclame-inkomsten ze leven
Johannes Unterpertinger, spreker van het promotiecomité voor het houden van een volksbevraging, zegt: ‘Als ik stil zou zijn, had ik minder werk, minder uitgaven en minder moeilijkheden.’ Zijn tuin werd verwoest, hij werd zelf door een fruitboer aangevallen: ‘Als ik je vang, rijd ik met de tractor over je heen, tot je ingewanden eruitspuiten!’ Maar Johannes Unterpertinger citeert Bertolt Brecht: ‘Wie strijdt, kan verliezen. Wie niet strijdt, heeft reeds verloren.’
Na talrijke hindernissen en tegenslagen – en vele kleine wonderen gedurende de laatste seconde – komt het daadwerkelijk tot een volksstemming: 75% van de bevolking stemt tegen het gebruik van pesticiden. Bij een kiezerspubliek van bijna 70%. De media in heel Europa verspreiden het nieuws. De gemeente Mals wordt met de Dorpsvernieuwingsprijs beloond. Uitnodigingen komen van alle kanten. Op het jaarcongres van vlinderonderzoekers in Ierland is men euforisch. Er wordt van het ‘Mirakel van Mals’ verteld en men wil het volgende jaarcongres in Obervinschgau laten plaatsvinden.
De pesticidenlobby geeft echter niet op. De volksstemming was ‘null und nichtig’ (van generlei waarde/nietig) staat als kop in de belangrijkste krant van Zuid-Tirol, de dag na de volksstemming.
Het einde van het verhaal is dus nog open.
De voorstanders van het weren van pesticiden hebben nu wel geleerd dat zij de meerderheid vormen. Zij zullen niet wijken. En ze willen een regio zonder pesticiden, een regio op weg naar een modelregio van duurzaamheid, een regio met moedige mensen die voor hun belangen strijden.
Wat zijn die belangen en wie is de doelgroep?
Onze doelgroepen zijn al deze, die lijden onder de verwoesting van de natuur en die naar uitwegen verlangen. Met andere woorden, al degenen die inspiratie zoeken en willen weten op welke manier ze de strijd tegen de kortzichtige economie kunnen voeren en omschakelen naar een duurzame levenswijze.
Het echte probleem achter alle milieuproblemen is namelijk de organisatie van onze economie.
- Ons economiemodel dwingt ons te streven naar winst op korte termijn, nietsontziend voor nevenwerkingen voor mens, dier en milieu.
- Dat leidt tot vele buitensporigheden. Bvb: monoculturen.
- Pesticiden zijn een bijzonder nietsontziend middel voor het doen ontstaan van deze monoculturen.
Dit economiemodel wordt in stand gehouden door de politiek, die door de lobbyisten wordt gedomineerd, en zij negeren in grote mate de wensen van de bevolking.
Wanneer men zich in Mals tegen pesticiden uitspreekt, spreekt men zich tegelijk uit tegen monoculturen, tegen een kortzichtige economie en tegen schijndemocratie, die dit systeem veroorzaakt en in stand houdt.
Het was een tactische zet van de inwoners van Mals om een goed verstaanbaar, welomlijnd en realistisch doel te definiëren. Dit zorgde er namelijk voor dat steeds meer mensen actie ondernamen en voor hun overtuigingen opkwamen. Zo zien ze in dat ze met hun zorgen en wensen niet alleen zijn. En ze merken eindelijk hoeveel ze gezamenlijk kunnen bereiken.
Juist dit veranderingsproces willen we in onze documentaire tonen en daarmee vele andere mensen in andere regio’s moed inspreken.
Waarom willen wij vanuit België dit project ondersteunen?
De makers van de documentaire willen de toeschouwers de moed geven om zich voor hun doelen in te zetten. Ze willen hen tonen wat uit een klein begin kan ontstaan. Ze willen tot engagement aanzetten!
Dit alles kunnen ze slechts doen als ze steun verkrijgen om de film te kunnen produceren.
Daarom vraagt ALPY al degenen, die in dit thema geïnteresseerd zijn, om in de mate van het mogelijke te helpen. Wij willen dat dit initiatief op het Europees agenda komt!
Bestel daarom vandaag de DVD of doe een bijdrage voor dit project! De documentaire wordt eind 2015 verwacht. Bestellingen zijn pas definitief na overschrijving van het bedrag op de rekening van ALPY vzw: IBAN: BE42 001 6385585 54
BIC: GEBABEBB.
Wat gebeurt er met het geld?
Het maken van een documentaire kun je ook bekijken als een jacht op bijzondere momenten, of op dat ene ogenblik dat precies datgene toont wat je werkelijk zeggen wilt. Hoe meer draaidagen men daarin investeert, hoe hoger de kans dat men die ogenblikken beleeft en hoe beter de film uiteindelijk wordt.
Draaidagen zijn in elk geval duur. Niet enkel door de materiaalkosten en de vergoedingen voor ontwerpers, cameramannen en geluidstechnici, maar vooral door het werk dat nadien moet gebeuren. Al het materiaal moet worden bekeken, beoordeeld en gemonteerd. Dit proces duurt twee tot driemaal zo lang als het filmen. In totaal gaan we uit van 7 werkdagen per draaidag (3 personen bij het filmproces en 4 dagen werk achteraf) en rekenen daarbij op zo’n 3500 euro per draaidag (incl. materiaal en montage).
Eerst en vooral willen de makers via crowdfunding 3 filmdagen financieren, een filmbudget van 10500 euro dus. Maar wie weet, misschien lukt het om meer in te zamelen. In totaal willen ze 30 tot 45 filmdagen in Mals financieren. Het is hun droom om het grootste deel hiervan via vrienden en sponsors, via crowdfunding m.a.w., te verwezenlijken.
Wie staat achter het project?
Alexander Schiebel woont en werkt sinds januari 2013 in Meran, Zuid-Tirol. Hier heeft hij de documentaire-blog “Zuid-Tirol vertelt” gemaakt, waarin maand na maand korte stukjes documentaire over interessante personen en gebeurtenissen in Zuid-Tirol worden gedeeld (onder andere via Touriseum, de tuin van het kasteel Trauttmansdorff, het Kurhaus van Meran, Pur Südtirol, Weingut Manincor, Ottmanngut, Caffè Caroma, Hotel La Perla, Weingut Kränzelhof, Winterschule Ultental, etc.).
In zijn gekozen thuisplaats Zuid-Tirol produceert hij ook filmbijdragen voor de huidige campagne van het Zuid-Tiroolse marketingagentschap met de titel #wasunsbewegt (nu over het klooster Marienberg, fasnacht in Tramin en de Via Claudia Augusta).
Sinds de herfst van 2014 werkt Alexander Schiebel samen met Martin Rattini en Mauro Podini van Helios Film in Bozen aan de documentaire “Het wonder van Mals” over de strijd van de bevolking in Mals voor een pesticidevrije gemeente.
Martin Rattini werkt sinds 15 jaar als fotograaf en cameraman en is het oog van Helios film, die hij in 2011 mede opgericht heeft. Hij heeft een hele reeks kinderprogramma’s gemaakt over kinderrechten, spelen, geld, fietsen en afvalpreventie. Als cameraman werkt hij aan producties van ZDF/ARTE, ORF en RAI.
Mauro Podini woont sinds 1997 in Zuid-Tirol. Na zijn studie als documentairemaker in Bologna en zijn studie aan de filmschool Zelig richt hij mede Helios film op. Sinds 2001 regisseert en monteert hij documentaires, zoals o.a.
- “In difesa della Pachamama” (2003) over de strijd tegen de privatisering van water in Bolivia
- “Das bin ich” (2007) over het werk van verschillende sociale coöperaties
- En de documentairereeks “So nah und doch so fern” (2006-2008)
- en ook “Tutti frutti” (2014)
Helios sustainable films is een filmproductiebedrijf uit Bozen/Zuid-Tirol. Sinds 2001 maakt Helios documentaires over sociale en ecologische thema’s met het doel de wereld wakker te schudden en ze te veranderen.
Tot de door helios geproduceerde films behoren:
- “La lupa e il serpente” (ECU 2002)
- “Donnerwetter – Ein Film über das Klima im Wandel” (IT/CAN 2005)
- “Ein ladinisches Wintermärchen” (IT 2009)
- “Hans Glauber – Der Sonne entgegen” (IT 2010)
- “Alles ist nOrmal” (DE/IT 2014)
- en vele andere.
Bron: http://wundervonmals.com
Vertaling: An Gryson, vrijwilliger ALPY vzw
ALPY vzw 